Ciekawostki — Eiger a sporty ekstremalne
Kim jest Ueli Steck?
Sztuka survivalu
Słynna, północna ściana Eigeru (3970 m n.p.m.)
Najbardziej znaną górą związaną z ekstremalną wspinaczką jest Eiger (3970 m n.p.m.) w szwajcarskich Alpach Berneńskich (nakręcono o nim kilka filmów, ostatnie z nich to m.in. "Zew ciszy" ("Beckoning silence") czy "Północna ściana" ("Nordwand")).
Został po raz pierwszy zdobyty 11 sierpnia 1858 roku (Irlandczyk Charles Barrington oraz dwóch przewodników szwajcarskich Christian Almer i Peter Bohren) drogą wiodącą granią północno-zachodnią.
Jednak jego praktycznie pionowa północna ściana (niem. Nordwand) jeszcze długo pozostawała nie do przejścia.
Pierwsi tej sztuki dokonali czterej wspinacze pochodzący z Austrii (Heinrich Harrer, Fritz Kasparek) i Niemiec (Anderl Heckmair, Ludwig Vörg), stając na szczycie 24 lipca 1938 roku.
Natomiast pierwszego zimowego wejścia na Eiger północną ścianą dokonał zespół niemiecki dopiero w marcu 1961 roku (wagę osiągnięcia umniejsza fakt, że dokonali tego na raty — po przejściu dolnej części ściany zeszli do stacji kolejki w tunelu poprowadzonym we wnętrzu góry).
Pierwszego samotnego przejścia północnej ściany dokonał w sierpniu 1963 roku Szwajcar Michel Darbellay (zajęło mu to 2 dni).
Te dokonania nie wyczerpały jednak zainteresowania Eigerem, północna ściana stała się areną bicia czasowych rekordów przejścia solo.
W 1983 roku Włoch (z regionu Südtirol) Reinhard Patscheider pokonał ją w czasie nieco poniżej 5 godzin, a 24 marca 2003 roku również Włoch (z regionu Südtirol) Christoph Hainz w 4 godziny 41 minut.
Jednak nieprawdopodobnych rzeczy dokonuje Szwajcar Ueli Steck, któremu poświęciliśmy oddzielny dział.
21 lutego 2007 roku pokonał północną ścianę Eigeru w 3 godziny 54 minuty, natomiast 13 lutego 2008 roku pobił znacznie swój własny rekord, który wynosi obecnie 2 godziny 47 minut.
Jeśli chodzi o przejścia w zespole, przez 30 lat niepobity był rekord (10 godzin, podczas gdy dawniej wspinacze spędzali w ścianie kilka dni), który ustanowił w 1974 roku Austriak Peter Habeler oraz legendarny Włoch (również z regionu Südtirol) Reinhold Messner, który jest pierwszym na świecie zdobywcą wszystkich 14 ośmiotysięczników.
Rekord tej dwójki pobił w 2004 roku nie kto inny jak Ueli Steck z partnerem, którym był Szwajcar Stephan Siegrist.
Ich czas wyniósł 9 godzin, jednak zimą 2008 roku został znacznie poprawiony przez dwóch innych Szwajcarów, wynosząc obecnie 6 godzin 10 minut.
W ostatnich latach Eiger ze względu na idealne warunki przyciągnął amatorów dwóch innych ekstremalnych sportów — są to B.A.S.E. jumping oraz ski-gliding, o których więcej poniżej.
B.A.S.E. jumping
B.A.S.E. jumping to sport ekstremalny polegający na skokach spadochronowych (i uważany za ich najbardziej niebezpieczną odmianę) z wieżowców, masztów, mostów czy takich urwistych górskich ścian, jak właśnie północna ściana Eigeru (idealnym miejscem jest tam tak zwany "grzyb" — "Mushroom-Rock"). Nazwa tej dyscypliny wzięła się od następujących słów: Building (budynek), Antenna (antena), Span (przęsło), Earth (ziemia). Pierwszą osobą, która oddała taki skok z północnej ściany Eigeru był Szwajcar Ueli Gegenschatz — uczynił to w 2000 roku. W 2002 roku był również prekursorem, jeśli chodzi o taki skok spod wierzchołka Matterhornu (4478 m n.p.m.) — symbolicznej góry Szwajcarii. W 2005 roku dokonał kolejnego nieprawdopodobnego wyczynu. Został pierwszą osobą na świecie, która w ciągu jednego dnia (zajęło mu to 11 godzin i 45 minut) oddała skoki z możliwie najwyższych punktów magicznej "trójki" Alp Berneńskich, którą tworzą Eiger, Mönch (4107 m n.p.m.) oraz Jungfrau (4158 m n.p.m.), wspinając się na każdy z nich. W 2007 roku ponownie jako pierwszy skoczył ze szczytów Eigeru i Jungfrau w nowym kombinezonie typu "wingsuit", który daje skoczkowi znacznie większe możliwości (m.in. dłuższy, momentami prawie poziomy lot). Człowiek ten był legendą B.A.S.E. jumpingu. Był, gdyż zmarł 13 listopada 2009 roku po tragicznym skoku z wieżowca w szwajcarskim Zurychu. Niesamowitego wyczynu, łącząc tę dyscyplinę z ekstremalną wspinaczką, dokonał Amerykanin Dean Potter. Przeszedł on "B.A.S.E. solo" (mając jedynie spadochron na plecach) bardzo trudny, pionowy, mocno przewieszony górny fragment północnej ściany Eigeru (tzw. "Deep Blue Sea" — trudności 5.12+, czyli IX w skali trudności skalnych według UIAA). Ominął dolny, łatwiejszy fragment trasy, aby w razie odpadnięcia od ściany mieć czas na otwarcie spadochronu. Filmując jego wspinaczkę nakręcono film "The Sharp End", którego trailer można obejrzeć na stronie producenta Sender Films. Pierwszym polskim B.A.S.E. jumperem na Eigerze był Olek Domalewski (skok już w kombinezonie typu "wingsuit"). Poniżej filmy obrazujące niektóre z opisanych wyczynów.
Ueli Gegenschatz — skoki z 2005 roku (Eiger, Mönch i Jungfrau)
Dean Potter — wspinaczka w stylu "B.A.S.E. solo" na Eiger i skok ze spadochronem (1)
Dean Potter — wspinaczka w stylu "B.A.S.E. solo" na Eiger i skok ze spadochronem (2)
Olek Domalewski — skok z Eigeru
Ski-Gliding
Ski-Gliding to bardziej zaawansowana forma narciarstwa, gdzie raz jedziemy na nartach, a raz szybujemy do kolejnego pola śnieżnego dzięki paralotni. Taka forma zjazdu (a raczej bardziej lotu) daje oczywiście dużo więcej radości i zabawy, jednak niesie ze sobą także znacznie większe niebezpieczeństwo. Poniżej film pokazujący pokonanie w taki sposób północnej ściany Eigeru.
Ski-Gliding na Eigerze
Przejdź do "Kim jest Ueli Steck?"