Skale trudności dróg

Drogi turystyczne (będące w dużej mierze znakowanymi szlakami turystycznymi) opisane w Internetowym Przewodniku Górskim eurogory.com zostały również ocenione pod kątem występujących na nich trudności. Poniżej prezentujemy wyjaśnienie, co kryje się za poszczególnymi pojęciami określającymi poziom trudności drogi (przy sprzyjających warunkach pogodowych). W nawiasie podano cyfrowy stopień trudności skalnych zgodny ze skalą UIAA (Union Internationale des Associations d'Alpinisme) — Międzynarodowej Federacji Związków Alpinistycznych, której członkiem reprezentującym nasz kraj jest Polski Związek Alpinizmu.

1. brak trudności (trudności skalne 0-) — droga w zasadzie nie wymaga użycia rąk
2. trudności niewielkie (trudności skalne 0) — konieczne użycie rąk na bardzo krótkich fragmentach, zazwyczaj ubezpieczonych np. łańcuchem
3. trudności umiarkowane (trudności skalne 0/0+) — konieczność użycia rąk do wspinaczki na dłuższych odcinkach (często ułatwienia w postaci łańcuchów czy klamer), umiarkowana ekspozycja
4. trudności znaczne (trudności skalne 0+/I) — wspinaczka przy dużej ekspozycji, konieczność wyszukiwania dogodnych chwytów i stopni w terenie eksponowanym (np. Orla Perć w Tatrach Polskich, zazwyczaj ułatwienia w postaci łańcuchów, klamer czy drabinek)

Drogi, do których odnosi się powyższa skala, są pokonywane bez asekuracji, natomiast występują na nich czasami sztuczne ułatwienia (np. łańcuchy, klamry, drabinki). Drogi o trudnościach skalnych I są mocno eksponowane, dlatego część osób korzysta na nich z asekuracji. Trudności skalne powyżej I oznaczają natomiast trasę typowo wspinaczkową, najtrudniejsza droga ma wycenę trudności XII- (stan na 2004 rok). Na popularnych w Alpach (zwłaszcza we włoskich Dolomitach) drogach typu via ferrata występują ubezpieczenia, umożliwiające autoasekurację (sprzęt do tego służący to uprząż wspinaczkowa i lonża z absorberem energii) — w przypadku tych szlaków wskazano ten fakt w opisie.

Dla najtrudniejszych opisanych w serwisie tras alpejskich (wiodących powyżej 3000 m n.p.m., konieczna umiejętność posługiwania się sprzętem zimowym i wspinaczkowym oraz chodzenia po lodowcu — niebezpieczeństwo wpadnięcia w szczelinę) podano zarówno stopień trudności skalnych w skali UIAA, jak również stopień nachylenia dla trudności lodowych i śnieżnych oraz oceniającą trudności całej trasy wycenę w skali francuskiej. Została ona przedstawiona poniżej (zwracamy uwagę, że jest to skala stworzona do opisu trudności dróg wspinaczkowych, a nie szlaków turystycznych).

1. F (facile — łatwo) — trudności skalne od I do (czasami) II, nachylenie lodu/śniegu do 30 stopni
2. PD (peu difficile — nieco trudno) — trudności skalne do III, nachylenie lodu/śniegu do 40 stopni
3. AD (assez difficile — dość trudno) — trudności skalne od III do (czasami) IV, nachylenie lodu/śniegu do 50 stopni

Nie opisano na stronie tras o trudnościach wyższych niż AD, dalej skala wygląda następująco:

1. D (difficile — trudno)
2. TD (trés difficile — bardzo trudno)
3. ED (extramement difficile — ekstremalnie trudno)
4. ABO (abominablement difficile — ekstremalnie trudno i niebezpiecznie)

Dodaj komentarzKomentarze (0)