Góry Izerskie (Jizerské hory)
Informacje ogólne Propozycje wycieczekZe Świeradowa Zdroju na Smrek (1124 m n.p.m.) i w masyw Klinowego Wierchu (972 m n.p.m.)
»Schronisko PTTK na Stogu Izerskim (1108 m n.p.m.) — Przełęcz Łącznik (1066 m n.p.m.) — Smrek (1124 m n.p.m.) — Niebieski Żleb — Klinowy Wierch — Palicznik (972 m n.p.m.) — Predel (888 m n.p.m.) — Pytlackie Kamienie (975 m n.p.m.) — Jeleni Stań (1018 m n.p.m.) — Jizerka — Schronisko "Orle" — Jakuszyce«
Hala Izerska widziana z Pytlackich Kamieni (975 m n.p.m.) Kolor szlaku
ok. 6,5-7h Czas przejścia
niewielkie Trudności techniczne
niewielka Ekspozycja
barierki, drabinki, klamry, poręcze Ubezpieczenia
Wymagająca kondycyjnie wycieczka przez najwyższe pasma czeskiej części Gór Izerskich. Do Świeradowa Zdroju dojedziemy autobusem z Jeleniej Góry, bądź Szklarskiej Poręby. Wyprawę dobrze zacząć od wjazdu kolejką gondolową na Stóg Izerski (1108 m n.p.m.). Zaoszczędzi nam to sił, potrzebnych w dalszej wędrówce (na szczyt prowadzi również ze Świeradowa czerwony szlak turystyczny — czas wyjścia to niecałe 2 godziny). Na dolną stację kolejki dotrzemy bez problemu, gdyż o właściwym kierunku informują nas liczne drogowskazy, zaś szczyt Stogu Izerskiego góruje nad miasteczkiem, toteż nie sposób pobłądzić. Po kilkunastominutowej jeździe wygodnym wagonikiem (szczegóły oferty oraz cennik tutaj) docieramy do górnej stacji, położonej kilka metrów poniżej okazałego schroniska turystycznego. Z tego miejsca wyruszamy szlakiem koloru zielonego. Początkowo szeroką szutrową droga osiągamy właściwy wierzchołek Stogu Izerskiego (1108 m n.p.m.). Dalej ścieżka robi się bardziej kamienista i nieco podmokła. Mijamy tablicę informującą nas, iż wkraczamy na teren torfowisk, objętych obszarem Natura 2000. Po około trzydziestu minutach stajemy na rozległej przełęczy Łącznik (1066 m n.p.m.). Znajdziemy tu drewniane stoły oraz kilka ławek. Jeszcze kilka minut i stajemy przy dawnym turystycznym przejściu granicznym. Zielone znaki odbijają na północ do Czerniawy Zdrój, my zaś zmieniamy kolor na niebieski. Po paru minutach łagodnego podejścia wśród kosodrzewiny, osiągamy Smrek (czes. Smrk — 1124 m n.p.m.) — najwyższy szczyt czeskiej części Gór Izerskich (a zarazem najwyższy dostępny turystycznie szczyt w całych Izerach). Smrek jest jedynie o 2 metry niższy od najwyższego szczytu tych gór — Wysokiej Kopy. Na wierzchołku znajduje się nowoczesna wieża widokowa (ukończona w 2003 roku), która nieco szpeci krajobraz usianego kosówką szczytu, lecz jednocześnie zapewnia wspaniałe widoki z dwóch tarasów widokowych, na które wspinamy się krętymi schodkami. Górny taras znajduje się na wysokości ok. 20 m. Obok wieży, przy szlaku znajduje się również pomnik poświęcony pamięci niemieckiego poety Theodora Körnera.
Wieża widokowa
na Smreku (1124 m n.p.m.)
Panorama ze Smreka (1124 m n.p.m.)
Obelisk pamięci
Theodora Kornera
na Smreku (1124 m n.p.m.)
Niebieski szlak prowadzi nas początkowo łagodnie w dół (podmokłe podłoże), aż do osiągnięcia punktu widokowego z opisaną panoramą. Od tego miejsca ścieżka obrywa się dość gwałtownie, wprowadzając nas do Niebieskiego Żlebu. Odtąd metry pod naszymi nogami mijają coraz szybciej a szlak prowadzi na przemian przez podmokłe młaki i kamieniste strugi. W końcu dochodzimy do drogowskazu przy leśnej asfaltowej drodze, gdzie spotykamy szlak czerwony, prowadzący do Jizerki. My jednak po kilkudziesięciu minutach odbijamy w prawo za znakami niebieskimi. Wchodzimy łagodnie w masyw Klinowego Wierchu. Wędrujemy początkowo lasem, a później odkrytą polaną, podziwiając panoramę Vlasskiego Grzbietu. Na małej polance spotykamy znaki żółte, którymi chwilowo odbijamy w prawo na szczyt Palicznika (972 m n.p.m.). Wąska ścieżka doprowadza nas do małej polanki, nad którą górują okazałe skalne baszty Palicznika. Wspinamy się stromo w górę przy pomocny sztucznych ubezpieczeń. Po osiągnięciu szczytowej grani, przechodzimy mostkiem przewieszonym nad głęboką szczeliną i stajemy na wierzchołku obok drewnianego krzyża. U naszych stóp czeskie miasto Hejnice, zaś na widnokręgu królują Smedavska Hora (1040 m n.p.m.) i Izera (1122 m n.p.m.). Tą samą ścieżką wracamy do szlaku niebieskiego, który sprowadza nas łagodnie do skrzyżowania szlaków Predel (888 m n.p.m.). Tu kończy się niebieski szlak, zaś czerwony prowadzi nas w masyw Średniego Grzbietu. Początkowo, w większości podniszczonymi kładkami (stan na maj 2013) przemierzamy rozległe torfowiska. Po opadach deszczu szlak jest bardzo uciążliwy. Następnie wspinamy się na kulminację zwaną Pytlackimi Kamieniami (pol.: Kamienie Kłusownika) (975 m n.p.m.). Oznaczona czerwonymi trójkątami ścieżka prowadzi po wielkich głazach (trzeba użyć rąk) na eksponowaną grań. Roztaczają się z tego miejsca piękne panoramy. Można m. in. dojrzeć rozległą Halę Izerską i znajdujące się na niej schronisko "Chatka Górzystów". Na szczycie brak zabezpieczeń, toteż należy zachować ostrożność. Dalsza wędrówka szlakiem czerwonym prowadzi wśród okazałych bloków skalnych i prowadzi przez niską lukę, którą pokonujemy pochyleni, bądź na czworaka. Wkrótce ponownie wkraczamy na torfowiska, przechodząc przez nie drewnianymi kładkami. Szlak prowadzi na najwyższą kulminację grzbietu — Jeleni Stań (1018 m n.p.m.). Drogowskaz wskazuje nam krótką ścieżkę prowadząca do punktu widokowego na skałach.
Ubezpieczona ścieżka
na Paliczniku (972 m n.p.m.)
Drabinka na Klinowym Wierchu
Na szczycie Palicznika (972 m n.p.m.)
Skałki na grzbiecie Klinowego Wierchu
Szlak przecina skały
niewielką sczeliną
Na najwyższej kulminacji
Pytlackich Kamieni (975 m n.p.m.)
Następnie czerwone znaki sprowadzają nas do szerokiej drogi leśnej, którą skręcamy w prawo. W kilkanaście minut dotrzemy do malowniczej wsi Jizerka. Przy gospodzie "Pański Dum" zmieniamy kolor szlaku na żółty. Przechodzimy przez most, za którym skręcamy w prawo pomiędzy ostatnie zabudowania. Gdy dotrzemy do drogi na skraju lasu, skręcamy w prawo. Przy akompaniamencie potoku wędrujemy kamienista ścieżką, a następnie ciągiem drewnianych pomostów i schodów. W prawo, przez mostek na potoku odbija szlak do Harrachova, my zaś schodzimy nad rzekę Izerę. Przeprawiamy się drewnianym mostem i stajemy na dawnym turystycznym przejściu granicznym. Od szlakowskazu, kierujemy się prosto pod górę przez las, za znakami zielonymi. Po kilkunastu minutach osiągamy wzniesienie i stajemy u stóp okazałej skały, zwanej Granicznikiem (870 m n.p.m.). Obchodzimy ją z lewej strony i schodzimy łagodnie do Schroniska "Orle". Zabytkowy budynek jest pozostałością po XVIII-wiecznej osadzie "Orle". W dawnych czasach w okolicy funkcjonowała huta szkła. Od tego miejsca zaczynamy wędrówkę szlakiem czerwonym z Hali Izerskiej, który po niespełna godzinnej, monotonnej wędrówce lasem doprowadza nad do przystanku kolejowego i parkingu w Szklarskiej Porębie — Jakuszycach.
Wróć do propozycji wycieczek
Autor opracowania: Damian Cisowski