Tatry Słowackie

Informacje ogólne

Opisy szlaków turystycznych

Dolina Batyżowiecka i jej otoczenie

»Tatrzańska Polanka (Tatranská Polianka) — Batyżowiecki Staw (1884 m n.p.m.)«

Widok na Gerlach znad Batyżowieckiego Stawu

Widok na Gerlach (2655 m n.p.m.)
znad Batyżowieckiego Stawu (1884 m n.p.m)

Kolor szlaku

2h 45 min.↑, 2h 10 min.↓ Czas przejścia

brak Trudności techniczne

brak Ekspozycja

brak Ubezpieczenia

Zielony szlak z Tatrzańskiej Polanki (Tatranská Polianka) — miejscowości będącej stacją kolejki elektrycznej, jest najkrótszym i najciekawszym wariantem dojścia nad Wielicki Staw (1667 m n.p.m.). W pobliżu szlaku, kilkakrotnie go przecinając, biegnie droga asfaltowa do schroniska, którą można pokonać rowerem. My jednak będziemy wędrować tylko jego pierwszym fragmentem, gdyż będziemy musieli dalej wybrać szlak żółty w stronę Doliny Batyżowieckiej. Rozpoczynając wycieczkę na stacji kolejki elektrycznej, przekraczamy szosę (Droga Wolności) i mijamy sanatorium. Dalej przez kilka minut szlak biegnie drogą jezdną, wyżej podchodzimy już skrótami przez las, a właściwie jego resztki, gdyż na tej wysokości został zniszczony przez olbrzymi huragan (Veľká kalamita), jaki przeszedł przez południowe stoki Tatr 19 listopada 2004 roku. Szlak powoli zbliża się do pięknego, rwącego potoku — Wielickiej Wody. Po godzinie drogi (45 min.↓) przy tak zwanym Wielickim Moście w lewo odchodzą znaki żółte, za którymi podążąmy dalej. Znaki żółte długi czas prowadzą drogą asfaltową do Śląskiego Domu — Schroniska Wielickiego (Sliezky dom), odłączając się od niej blisko górnej granicy lasu. Wyżej przez kosodrzewiny ścieżka z wolna się zbliża do biegnącej nieco wyżej Tatrzańskiej Magistrali, z którą wreszcie się łączy przed wierzchołkiem Suchego Wierchu (1798 m n.p.m.). Od poprzedniego rozwidlenia 1h 15 min. (55 min.↓). Dalej droga okrąża pagórkowaty Suchy Wierch i zwraca się na północ — odsłania się widok na Kończystą (2538 m n.p.m.) i okoliczne, prawie tak samo wysokie szczyty i przełęcze górujące nad Doliną Batyżowiecką. W pół godziny docieramy nad brzeg Batyżowieckiego Stawu (1884 m n.p.m.). Otoczenie Doliny Batyżowieckiej jest stąd świetnie widoczne — piękne i groźne szczyty, wśród nich na lewo Kończysta, z prawej strony Gerlach, a na wprost Batyżowiecki Szczyt (2456 m n.p.m.) i przed nim nieco niższy Kościółek (2262 m n.p.m.). W prawo w górę Doliny Batyżowieckiej odchodzi nieznakowana ścieżka (wyłącznie z przewodnikiem) na Gerlach — wiedzie przez tzw. Batyżowiecką Próbę.