Tatry Słowackie

Dolina Mięguszowiecka i jej otoczenie

»Hotel Górski przy Popradzkim Stawie (Chata Popradské Pleso) — Przełęcz pod Osterwą (1966 m n.p.m.) — Batyżowiecki Staw (1884 m n.p.m.) — Śląski Dom - Schronisko Wielickie (Sliezky dom)«

Popradzki Staw i widok na idący zakosami szlak na Przełęcz pod Osterwą

Popradzki Staw (1495 m n.p.m.)
i widok na idący zakosami szlak
na Przełęcz pod Osterwą (1966 m n.p.m.)

Kolor szlaku

4h 05 min.↑, 3h 20 min.↓ Czas przejścia

brak Trudności techniczne

brak Ekspozycja

brak Ubezpieczenia

Odcinek czerwono znakowanej Tatrzańskiej Magistrali od Hotelu Górskiego przy Popradzkim Stawie (Chata Popradské Pleso) do Śląskiego Domu — Schroniska Wielickiego (Sliezky dom) łączy ze sobą środkowe części trzech dolin: Mięguszowieckiej, Batyżowieckiej oraz Wielickiej. Trasa jest atrakcyjna widokowo, wiodąc podnóżami najwyższych tatrzańskich szczytów. Szlak 5 minut wiedzie brzegiem Popradzkiego Stawu (1495 m n.p.m.), a następnie przez 1h 30 min. (45 min.↓) pnie się słynnymi, piarżystymi zakosami na siodło Przełęczy pod Osterwą (1966 m n.p.m.) — w Tatrach Polskich żaden szlak nie został poprowadzony w ten sposób. Ładne widoki m.in. na groźną Grań Baszt oraz Szczyrbskie Jezioro (1346 m n.p.m.). Dalej droga biegnie stokami Tępej (2285 m n.p.m.), a następnie obchodzi masyw Klina docierając do wylotu kamienistej Doliny Stwolskiej. Stąd Tatrzańska Magistrala biegnie podnóżami Kończystej (2538 m n.p.m.), wkrótce w lewo odchodzi nieznakowana ścieżka na nią (wejście tylko z przewodnikiem) — znajduje się ona wśród najwyższych tatrzańskich szczytów (tzw. Wielka Korona Tatr). Przed nami widoki na zachodnią ścianę Gerlachu. Po półtoragodzinnej wędrówce docieramy do miejsca, gdzie z prawej strony dochodzo żółty szlak z miejscowości Wyżnie Hagi (Vyšné Hágy). Razem z nim w 10 minut nad Batyżowiecki Staw (1884 m n.p.m.). Otoczenie Doliny Batyżowieckiej jest stąd świetnie widoczne — piękne i groźne szczyty, wśród nich na lewo Kończysta, z prawej strony Gerlach (2655 m n.p.m.), a na wprost Batyżowiecki Szczyt (2456 m n.p.m.) i przed nim nieco niższy Kościółek (2262 m n.p.m.). W lewo w górę Doliny Batyżowieckiej odchodzi kolejna nieznakowana ścieżka na Gerlach — wiedzie przez tzw. Batyżowiecką Próbę. Dalej szlak okrąża pagórkowaty Suchy Wierch (1798 m n.p.m.), po 30 minutach od Batyżowieckego Stawu z prawej strony dochodzi żółto znakowana ścieżka z Tatrzańskiej Polanki (Tatranská Polianka). Stąd półgodzinna wędrówka na granicy piętra kosodrzewiny, miejscami przez rumowiska skalne doprowadza nad brzeg Wielickiego Stawu (1667 m n.p.m.), w końcówce biegnąc pod ścianami grzbietu zamykającego Dolinę Wielicką od zachodu. Wcześniej prowadził poniżej Gerlachowskiego Kotła, a nad nim wznosi się najwyższy szczyt całych Karpat. Pod koniec zejścia do schroniska, odsłania się widok na Wielicki Staw, nieco ponad nim Wielicką Siklawę oraz groźne otoczenie Doliny Wielickiej, m.in. Granaty Wielickie.