Beskid Sądecki

Z Wierchomli Małej do Żegiestowa-Zdroju

»Wierchomla Mała — Schronisko PTTK "Bacówka nad Wierchomlą" — Pusta Wielka (1060 m n.p.m.) — Palenica — Trzy Kopce (687 m n.p.m.) — Żegiestów-Zdrój«

Dawna pijalnia "Anna" w Żegiestowie-Zdroju

Kolor szlaku

ok. 4,5-5h Czas przejścia

brak Trudności techniczne

brak Ekspozycja

brak Ubezpieczenia

Wędrówkę rozpoczynamy przy stacji narciarskiej w miejscowości Wierchomla Mała (dogodny dojazd z Nowego Sącza przez Rytro i Piwniczną-Zdrój, a także liczne połączenia komunikacji prywatnej). Podążając za czarnymi znakami mijamy zabudowania kompleksu narciarskiego oraz nieliczne domy i odbijamy po chwili w prawo. Szlak prowadzi nas lasem bardzo stromo pod górę. Podejście nie jest jednak zbyt długie i po około 30-40 minutach osiągamy rozległą panoramiczną polanę z widokiem na Tatry, Beskid Sądecki i Góry Lubowelskie. Podchodząc już prawie po równi trawiastą polanką dochodzimy w kilka minut do schroniska PTTK "Bacówka nad Wierchomlą" (830 m n.p.m.). Otwarte w 1978 roku schronisko słynie z niepowtarzalnej atmosfery oraz wspaniałych widoków. "Bacówka nad Wierchomlą" należy również do zrzeszenia zwanego "Klubem bacówkarza". Odwiedzając schronisko i podbijając w nim okolicznościową kartę możemy uzyskać zniżki w innych zrzeszonych w ów klubie, tj. w bacówkach PTTK na Krawcowym Wierchu i na Wielkiej Rycerzowej w Beskidzie Żywieckim oraz w gorczańskim schronisku PTTK na Maciejowej. Z "Bacówki nad Wierchomlą" możemy udać się na Jaworzynę Krynicką (1114 m n.p.m.), znakami niebieskimi do szczytu Runek (1080 m n.p.m.), a następnie czerwonym Głównym Szlakiem Beskidzkim (ok. 1h 45 min.), do schroniska PTTK na Hali Łabowskiej (1061 m n.p.m.) — od szczytu Runka Głównym Szlakiem Beskidzkim na północ (ok. 2,5 godz.). My wybieramy niebiesko znakowany szlak do Żegiestowa-Zdroju.

Schronisko PTTK "Bacówka nad Wierchomlą"

Panorama z Długich Młaków

Przez pierwsze 30-40 minut szlak prowadzi nas szerokim widokowym grzbietem poprzez polany Długie i Wyżnie Młaki. Mijamy górną stację wyciągu narciarskiego "Wierchomla" oraz kilka orczyków. Na horyzoncie wspaniale prezentują się beskidzkie szczyty pasma Jaworzyny oraz Góry Lubowelskie. Przed szczytem Jaworzynki (1001 m n.p.m.) dołączają do nas żółte znaki z Muszyny (zejście do miasteczka zajmuje nieco ponad 2 godziny). Po paru minutach dochodzimy do rozwidlenia szlaków. Możemy podążać nadal za znakami niebieskimi, bądź odbić w prawo za znakami żółtymi na szczyt Pustej Wielkiej (1060 m n.p.m.) (od rozwidlenia ok. 30 minut). Warto wybrać drugą opcję, gdyż pozwala ona na powrót do szlaku niebieskiego w późniejszym czasie, zaś czas przejścia owego odcinka zarówno kierując się leśną drogą niebieskim szlakiem jak i szlakiem żółtym jest porównywalny. Ścieżka staje się węższa i prowadzi przez zarośla i młody las. Po dwudziestu paru minutach dochodzimy na większą polanę pod szczytem. Aby stanąć na wierzchołku Pustej musimy opuścić szlak i skierować się na północ dobrze wydeptaną i widoczną ścieżką (informuje nas o tym stary i podniszczony drewniany drogowskaz). Po kilku minutach podejścia dochodzimy do wychodni skalnych na szczycie Pustej Wielkiej. Na żelaznej konstrukcji punktu pomiarowego umieszczona jest metalowa tabliczka informująca nas o wysokości i o tym, iż znajdujemy się na szczycie Pustej. Z wierzchołka ograniczony widok na pasmo Jaworzyny. W partii szczytowej napotykamy szlak czarny z Żegiestowa-Wsi (czas zejścia około 1h 15 min.). Okolice Pustej Wielkiej objęte są ścisłą ochroną rezerwatu przyrody "Wierchomla", chroniącego liczne wychodnie i ambony skalne oraz niewielką jaskinię na zboczu Pustej.

Na Pustej Wielkiej
(1060 m n.p.m.)

Zrywka drzew na Palenicy

W Górach Milickich

Wracamy tą samą ścieżką na polanę i kierujemy się na południe. Po chwili dołącza do nas na powrót szlak niebieski, zaś żółte znaki, prowadzące do Żegiestowa-Wsi, odbijają w prawo. My wędrujemy szeroką, kamienistą i miejscami dość stromą leśną drogą obniżając się konsekwentnie w dół. Po ponad półgodzinie marszu dochodzimy do skrzyżowania z leśną drogą i szlabanu. Dochodzimy do skraju przysiółka Palenica. Krzyżujemy się również w tym miejscu z czerwonym szlakiem gminnym z Żegiestowa-Zdroju do Szczawnika. Nasz szlak wyprowadza nas po paru minutach na bardzo rozległą halę. Znajdują się na niej używane również dzisiaj drewniane szałasy. Okolice te zwane są Górami Milickimi (od leżącej na południu miejscowości Milik). Piękne, sielskie widoki oraz drewniane ławeczki sprawiają, iż jest to doskonałe miejsce na odpoczynek. Minąwszy rozległą polanę, na powrót zagłębiamy się w gęstym lesie, trawersując od południowego wschodu szczyt Trzech Kopców (687 m n.p.m.). Rozpoczynamy właściwe zejście do Żegiestowa-Zdroju. Omijamy od zachodu szczyt Stawiska (759 m n.p.m.). Pierwotnie szlak odbijał w tej okolicy w lewo prowadząc zboczem wąską ścieżką ponad głęboko wciętym jarem, zaś przy zejściu pomagał turystom krótki ciąg łańcuchów. Stary szlak uległ jednak poważnemu uszkodzeniu po ulewnych deszczach w lecie 2010 roku i obecnie wprowadzono korektę na jego końcowym odcinku. Nowo oznakowany odcinek jest jednak podobnie niezwykle stromy. Należy zachować ostrożność, gdyż jak na Beskidy, wysokość na tym odcinku spada w zawrotnym tempie. Niebieski szlak prowadzi nas bardzo ostro w dół lasem przechodząc pod skalnymi ściankami i mijając wychodnie skalne. W końcowej fazie zatacza wąską ścieżyną szeroki łuk i następnie sprowadza nas łagodnie do starej asfaltowej drogi obok ruin nieczynnej pijalni "Anna" (ze względu na podwyższone stężenie dwutlenku węgla, zbliżanie się do budynku jest surowo wzbronione). Należy zaznaczyć, iż końcowy odcinek szlaku jest dość trudny do pokonania w warunkach zimowych oraz po większych opadach deszczu. Dlatego w przypadku niekorzystnych warunków atmosferycznych rozsądniejszym jest skorzystanie przy schodzeniu z czerwonego gminnego szlaku odbijającego w Palenicy. Stara droga pamiętająca dawną świetność uzdrowiska prowadzi nas obok szeregu nieczynnych, zrujnowanych budynków uzdrowiskowych, a w końcowej części przeprowadza nas przez dziedziniec betonowego molocha — nieczynnego od lat dawnego domu zdrojowego (wybudowanego w latach 1924-29 wg projektu prof. Bohusza). Po przejściu starym tunelem, prowadzącym pod gmachem wielkiego pustostanu, niebieski szlak doprowadza nas do głównej ulicy w centrum Żegiestowa-Zdroju.