Góry Fogaraskie

Informacje ogólne Propozycje wycieczek

Główną granią Gór Fogaraskich, wraz ze zdobyciem Vf. Moldoveanu (2543 m n.p.m.) w grani bocznej

---

»Complexul turistic Sâmbăta — Cabana "Valea Sâmbetei" — Fereastra Micâ a Sâmbetei (2191 m n.p.m.) — Portiţa Viştei (2310 m n.p.m.) — Vf. Viştea Mare (2527 m n.p.m.) — Vf. Moldoveanu (2543 m n.p.m.) — Vf. Viştea Mare (2527 m n.p.m.) — Şaua Podragului (2307 m n.p.m.) — Cabana "Podragu" — Şaua Podragului (2307 m n.p.m.) — Portiţa Arpaşului (Fereastra Zmeilor, 2175 m n.p.m.) — Bâlea Lac (2034 m n.p.m.) — Vf. Lâiţel (2390 m n.p.m.) — Creasta Crenelată — Lacul Călţun — Strunga Dracului — Vf. Negoiu (2535 m n.p.m.) — Custura Sărăţii — Vf. Şerbota (2331 m n.p.m.) — Piscul Şerbotei — Cabana "Negoiu" — Cabana "Bărcaciu" — Cabana "Poiana Neamţului"«

Bâlea Lac (2034 m n.p.m.) oraz Szosa Transfogaraska Kolor szlaku

---

5-7 dni Czas przejścia

---

znaczne Trudności techniczne

---

znaczna Ekspozycja

---

łańcuchy Ubezpieczenia

Główna grań Gór Fogaraskich to zdecydowanie najpiękniejsza i godna polecenia trasa w tych górach. Przejście jej od początku do końca zajmuje zazwyczaj ok. 7 dni. Poprowadzony nią szlak czerwonego paska wiedzie czasami ściśle granią, czasami natomiast jej trawersami (warto wejść na niektóre trawersowane szczyty, gdyż są bardzo atrakcyjne widokowo). Przypomina on miejscami swoim charakterem Orlą Perć w Tatrach Polskich, ekspozycja i trudności w niektórych miejscach są podobne (choć w wielu przypadkach są one potęgowane przez fakt konieczności dźwigania na plecach ciężkiego plecaka ze wszystkim co potrzebne podczas biwaków). Do najtrudniejszych i najbardziej eksponowanych miejsc należy odcinek pomiędzy szczytami Vf. Şerbota (2331 m n.p.m.) oraz Vf. Negoiu (2535 m n.p.m.), a także podejście na ten ostatni szczyt przez Strunga Dracului (Diabelski Żleb). Na szlaku idącym główną granią Gór Fogaraskich co kilka godzin znajdują się niewielkie schrony dla turystów, które jednak w sezonie mogą być przepełnione. Jeśli chodzi o wysoko położone schroniska, po drodze miniemy tylko dwa takie: Cabana "Podragu" i Cabana "Bâlea Lac". Opiszemy tutaj przejście środkowej, najciekawszej turystycznie części głównej grani Fogaraszy. W całkowitym czasie przejścia (5 dni) uwzględniono również podejście i zejście dolinami z grani (pierwszy i ostatni dzień wędrówki). Do grani głównej dojdziemy jedną z najładniejszych tutejszych dolin, wyznaczoną przez bieg malowniczego potoku Sâmbâta. Z tego względu w pierwszy dzień wygodnie będzie zwiedzić fortecę w mieście Făgăraş, pochodzącą z początków XIV wieku i/lub zabytkowy klasztor w miasteczku Sâmbăta de Sus. Następnie rozpoczniemy wędrówkę w pobliskim kompleksie turystycznym Sâmbăta. Za znakami czerwonych trójkątów podejdziemy w około 3 godziny do schroniska Cabana "Valea Sâmbetei", położonego w dolinie, 1000 metrów poniżej grani głównej. Kolejny dzień będzie znacznie bardziej wyczerpujący. Przejdziemy główną granią do schroniska Cabana "Podragu", zdobywając po drodze najwyższy szczyt Rumunii — Vf. Moldoveanu (2543 m n.p.m.). Cała ta trasa zajmie około 10 godzin. W razie chęci rozdzielenia jej na dwa dni, można spędzić noc w schronie "Portiţa Viştei" na przełęczy pod szczytem Moldoveanu lub też rozbić w okolicy biwak — warto tu zaznaczyć, że trzeba dość nisko schodzić po wodę. Ze schroniska Cabana "Valea Sâmbetei" podchodzimy ponad 2 godziny mozolnie w górę za niebieskimi paskami na przełęcz Fereastra Micâ a Sâmbetei (2191 m n.p.m.) w grani głównej. Stąd rozpoczynamy wędrówkę szlakiem czerwonych pasków. Miejscami wiedzie on główną granią, miejscami ją trawersuje, w dole jeziorka polodowcowe. Wreszcie dochodzimy po około 3 godzinach na Vf. Viştea Mare (2527 m n.p.m.), mijając kawałek wcześniej przełęcz Portiţa Viştei (2310 m n.p.m.), na której znajduje się wspomniany schron dla turystów, a z prawej strony dochodzi szlak czerwonych trójkątów z Victorii. Teraz na chwilę zbaczamy w lewo ze szlaku wiodącego główną granią i bez trudności w kilkanaście minut za czerwonymi kółkami osiągamy Vf. Moldoveanu. Ze szczytu rozległa panorama Gór Fogaraskich. Schodzimy z niego tą samą drogą na Vf. Viştea Mare i skręcając w lewo kontynuujemy wędrówkę główną granią. Przed nami 4-godzinne przejście głównym grzbietem Fogaraszy, które doprowadzi nas do schroniska Cabana "Podragu" (końcówka za czerwonymi trójkątami, skręt w prawo na przełęczy Şaua Podragului (2307 m n.p.m.)), położonego nad polodowcowym jeziorem o tej samej nazwie. Zwłaszcza na tym odcinku grani głównej, biegnącym często trawersami po południowej stronie zbocza, warto wyjść czasami na któryś z omijanych szczytów. W stronę północną rozciąga się z nich fantastyczny widok, m.in. na polodowcową dolinę, w której leży Lacul Podragu (2140 m n.p.m.) oraz schronisko.

Następny dzień upłynie nam na 6-godzinnym marszu główną granią, w kilku miejscach ekspozycja i łańcuchy. Ścieżką oznakowaną czerwonymi trójkątami wracamy na Şaua Podragului (2307 m n.p.m.) i dalej kontynuujemy wędrówkę za czerwonymi paskami. Jest to ściśle centralna część Gór Fogaraskich, dzięki temu świetnie widać stąd zarówno masyw Moldoveanu na wschodzie, jak i Negoiu na zachodzie. Po drodze mijamy m.in. kulminacje Vf. Mircii (2461 m n.p.m.) oraz Vf. Arpaşu Mare (2469 m n.p.m.), a najtrudniejsze "technicznie" znajduje się tuż przed przełęczą Portiţa Arpaşului (Fereastra Zmeilor, 2175 m n.p.m.). Ze schroniska Cabana "Podragu" można tu dojść także łatwym szlakiem niebieskiego paska. Poniżej niej na południu znajduje się schron. Dalej obniżamy się nad malownicze jezioro Lacul Caprei (2249 m n.p.m.), a następnie za niebieskimi paskami schodzimy jeszcze kawałek nad Bâlea Lac (2034 m n.p.m.). Znajduje się tu m.in. schronisko oraz przebiega zbudowana w latach 70. za czasów dyktatury Nicolae Ceauşescu Szosa Transfogaraska. Dalej biegnie ona kilometrowym tunelem pod główną granią. Kolejny dzień znowu będzie bardziej męczący (chyba, że rozbijemy ten odcinek na 2 dni), ale także chyba najciekawszy. Znad jeziora Bâlea Lac wracamy szlakiem niebieskiego paska na grań główną. Jej najciekawszy "technicznie" odcinek będziemy musieli przejść po zdobyciu Vf. Lâiţel (2390 m n.p.m.). Ten dość eksponowany, ubezpieczony odcinek grani, jaki mamy do pokonania, zwie się Creasta Crenelată. Po jego przejściu, 4 godziny od Bâlea Lac dochodzimy do schronu nad polodowcowym jeziorem Lacul Călţun. Mamy stąd świetny widok na urwiste skalne ściany Vf. Negoiu — drugiego najwyższego szczytu Rumunii, mającego typowo wysokogórski charakter. Jeśli nie brakuje nam sił, przed nami kolejne 4 godziny emocjonującej wspinaczki przez najtrudniejsze odcinki szlaków fogaraskich.

Wpierw w niecałe 2 godziny wychodzimy na Vf. Negoiu (2535 m n.p.m.), pokonując legendarny, ubezpieczony łańcuchami żleb Strunga Dracului (Diabelski Żleb). Ciężkie plecaki mogą znacznie utrudnić jego przejście. Ten odcinek szlaku można obejść okrężną trasą przez Strunga Doamnei. Ze szczytu Negoiu — drugiego co do wysokości w Rumunii, piękna panorama. Jest to także chyba najbardziej alpejski szczyt Fogaraszy, jego urwiste, kilkusetmetrowe skalne zbocza mieliśmy okazję podziwiać znad jeziora Lacul Călţun. Po obniżeniu się ze szczytu, w prawo odchodzą znaki niebieskich trójkątów do położonego 1000 metrów niżej schroniska Cabana "Negoiu" (niecałe 3 godziny drogi). My jednak dalej wędrujemy cały czas za czerwonymi paskami na kolejny niemniej atrakcyjny szczyt — Vf. Şerbota (2331 m n.p.m.). Podejście na ten szczyt to chyba najtrudniejszy odcinek szlaku w Górach Fogaraskich. Wiedzie ono wąską i eksponowaną z obu stron granią, rejon ten nosi nazwę Custura Sărăţii. Trudy podejścia wynagradzają nam przepiękne widoki z wierzchołka. Teraz musimy jeszcze w 2 godziny zejść za niebieskimi paskami do schroniska Cabana "Negoiu". Droga wiedzie również bardzo ciekawą skalistą granią — Piscul Şerbotei, jednak już bez takich trudności i ekspozycji jak wcześniej. Jest ona ponadto bardzo atrakcyjna widokowo, umilając nam tym ostatni wysiłek dzisiejszego dnia. To już tak naprawdę koniec naszej przygody z Fogaraszami. Kolejnego dnia czeka nas spokojne, 4-godzinne zejście do podnóży Gór Fogaraskich. Po drodze mijamy jeszcze położone na podobnej wysokości co Cabana "Negoiu" schronisko Cabana "Bărcaciu", a następnie już znacznie niżej docieramy do schroniska Cabana "Poiana Neamţului". Tam kończy się nasza wycieczka, ponieważ można już złapać w tym miejscu jakiś transport do miejscowości Avrig.

Wróć do propozycji wycieczek

Dodaj komentarzKomentarze (1)

	Niedzwiedzik » 05-05-2017 08:46     » Cytuj Fantastyczna trasa bardzo wielkie dzięki za pomysł. W lipcu ją przetestujemy :)